Σύμφωνα με τη Γένεση ο Θεός ζήτησε από τον Νώε να χτίσει μία κιβωτό για να σώσει το ανθρώπινο είδος και τα ζώα από τον κατακλυσμό που επρόκειτο να φέρει για τον αφανισμό των διεφθαρμένων ανθρώπων. Ο Νώε ακολούθησε τις εντολές του και κατασκεύασε την κιβωτό, όπου επιβιβάστηκαν η οικογένειά του με τους τρεις γιους και τις συζύγους τους, αλλά και ζεύγη ζώων ώστε να διασφαλιστεί η συνέχιση του είδους τους.
Αντλώντας έμπνευση από το κείμενο της Βίβλου, μία ομάδα επιστημόνων σχεδιάζει την αποστολή μίας σύγχρονης… κιβωτού στη Σελήνη για να σώσει τα ζώα από την περιβαλλοντική κρίση και μια πιθανή εκδήλωση καταστροφικών επιδημιών που θα είχαν ως συνέπεια την εξαφάνισή τους.
Βέβαια, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, δε θα μεταφερθούν ζωικά είδη στο φεγγάρι, αλλά στόχος είναι η δημιουργία μίας «τράπεζας» κυττάρων, ακολουθώντας το παράδειγμα ενός ανάλογου εγχειρήματος με φυτικά είδη που εδώ και 16 χρόνια λειτουργεί στο Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό Ωκεανό. Σκοπός είναι η δυνατότητα ανάκτησης των ειδών σε περίπτωση που το ζοφερό σενάριο της εξαφάνισής τους επιβεβαιωθεί.
Όπως εξηγούν σε έκθεση που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BioScience, η βιοποικιλότητα απειλείται ολοένα περισσότερο, τονίζοντας ότι ακόμα και με τα πιο αισιόδοξα μοντέλα η κλιματική αλλαγή αναμένεται να οδηγήσει στην εξαφάνιση ένα μεγάλο ποσοστό ειδών. Την ώρα που ήδη η ανθρώπινη δραστηριότητα απειλεί τα οικοσυστήματα, επιταχύνοντας τον αφανισμό ζώων και φυτών.
Όπως εξηγούν, χάρη στην τεχνολογία της κρυοσυντήρησης τα κύτταρα μπορούν να παραμείνουν παγωμένα, αλλά ζωντανά για εκατοντάδες χρόνια και όταν αποψυχθούν μπορεί να ανακτηθεί το DNA ακόμη και ολόκληροι οργανισμοί.
Μπορεί αυτή τη στιγμή ιδρύματα να διατηρούν ανάλογες συλλογές, αλλά δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός ζωντανών δειγμάτων άγριας ζωής, με τους επιστήμονες να επισημαίνουν πως οι δεξαμενές αυτές απαιτούν διαχείριση, ηλεκτρική ενέργεια και συνεχή παροχή υγρού αζώτου, γεγονός που τις καθιστά επιρρεπείς σε απρόβλεπτες φυσικές και γεωπολιτικές καταστροφές. Για αυτό το λόγο κρίνουν ότι είναι απαραίτητο να εκπονηθούν σχέδια και στρατηγικές για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία των οικοσυστημάτων. Επομένως, προτείνουν τη λύση της σεληνιακής «βιοαποθήκης» για τη μακροχρόνια αποθήκευση ταξινομημένων κατηγοριών κρυοσυντηρημένων ζωικών δειγμάτων με στόχο τη διαφύλαξη των ειδών για τους μελλοντικούς αποικισμούς των πλανητών.
Τα δείγματα θα κρυοσυντηρηθούν στους 196 βαθμούς κάτω από το μηδέν, σύμφωνα με σύστημα που έχει αναπτυχθεί από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα – οι μελετητές του πριν δύο χρόνια είχαν διατυπώσει ανάλογο πλάνο – για τη διατήρηση ινοβλαστών (κυττάρων συνδετικού ιστού) συγκεκριμένα από πτερύγια ψαριού του είδους Asterropteryx semipunctata που ζει σε υφάλους, οι οποίοι απειλούνται από την κλιματική αλλαγή.
Απαραίτητοι παράγοντες για τη σωστή λειτουργία της «βιοαποθήκης» είναι η θερμοκρασία και η ανθεκτικότητα στα υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας της Σελήνης. Σύμφωνα με την ομάδα, με επικεφαλής την Μέρι Χάτζεντορν του Εθνικού Ζωολογικού Κήπου Σμιθσόνιαν στην Ουάσιγκτον και του Ινστιτούτου Βιολογικής Διατήρησης στη Χαβάη, υπάρχουν σημεία κοντά στους σεληνιακούς πόλους που πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές.
Για παράδειγμα στο νότιο πόλο της Σελήνης η θερμοκρασία καθ’όλη τη διάρκεια του έτους κυμαίνεται στους -196 βαθμούς Κελσίου (σε ορισμένα σημεία ακόμα και -225 βαθμοί Κελσίου), τη στιγμή που στη Γη δεν υπάρχει πουθενά περιοχή με ψύχος αρκετό για σταθερή αποθήκευση των δειγμάτων.
Σχετικά, δε, με την Παγκόσμια Τράπεζα Σπόρων Σβάλμπαρντ όπου βρίσκονται αποθηκευμένοι τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια σπόροι από όλο τον πλανήτη, η ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι οι κλιματικές συνθήκες μπορεί να απειλήσουν το εγχείρημα την ώρα, δε, που η Αρκτική είναι η περιοχή που θερμαίνεται με τη μεγαλύτερη ταχύτητα, ενώ η Σελήνη δεν επηρεάζεται από την περιβαλλοντική κρίση.
Τη στιγμή, μάλιστα, που η ανθρώπινη δραστηριότητα στη Σελήνη μπορεί να αυξηθεί τις επόμενες δεκαετίες και η δημιουργία αποικιών δεν αποτελεί πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας, η κατασκευή μίας «βιοαποθήκης» χωρίς την ανάγκη ενέργειας, μπορεί να λειτουργήσει ως λύση για τη διατήρηση της ζωής έπειτα από καταστροφικά καιρικά φαινόμενα, υπερπληθυσμό, εξάντληση πόρων, συρράξεις, κοινωνικοοικονομική κατάρρευση.
Οι επιστήμονες, βέβαια, αναγνωρίζουν ότι προς το παρόν πρόκειται μόνο για μια ιδέα που για την υλοποίησή της απαιτείται έρευνα, δοκιμές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και σειρά άλλων απαντήσεων σε κρίσιμα ζητήματα πριν καταλήξουν ότι το φιλόδοξο σχέδιο μπορεί να υλοποιηθεί.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: To «όνειρο» της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη θα έχει κόστος €130 δισ. (πίνακες)