Τhe 2 billion dollar Chuck: Ο πυγμάχος πίσω από τον Ρόκι Μπαλμπόα

Tο πλέον επιτυχημένο αθλητικό-πυγμαχικό franchise

ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΥΚΑΡΙΔΗ

Ας δώσουμε μία συνέχεα στην υπόθεση μποξ και ΗΠΑ. Είπαμε, από τη στιγμή που το σπορ άνοιξε και βγήκε εκτός συνόρων των Ηνωμένων Πολιτειών, το ενδιαφέρον μειώθηκε δραστικά στη χώρα. Για πάρα πολλά χρόνια, για δεκαετίες, οι μάχες για τον «παγκόσμιο τίτλο» στις ΗΠΑ συνέπαιρναν το κοινό. Φυσικά το Χόλιγουντ αξιοποίησε πλήρως την πυγμαχομανία και η κατάσταση έγιvε win-win. Οι ταινίες με θέμα την πυγμαχία μοσχοπουλούσαν και ανέβαζαν βέβαια ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού για τη μάχη στο ρινγκ και τα σχοινιά. Εννοείται πως ο ρόλος του Σιλβέστερ Σταλόνε και του Ρόκι ήταν και θα είναι το σημείο αναφοράς.

Τα έσοδα της σειράς ταινιών, βάζοντας φυσικά και αυτές του Κριντ στην όλη ιστορία είναι ασύλληπτα. Η ιστορία του καλάγαθου πυγμάχου, με το τρομερό αριστερό χέρι και την ατσαλένια θέληση, που από το πουθενά γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής, εθνικός ήρωας - θριαμβεύοντας μέσα στη Μόσχα - street fighter, προπονητής, μέντορας, πυγμάχος ανίκητος στα 50 τόσα του. Μέσα σε 47 χρόνια από το πρώτο Ρόκι μέχρι το 3ο Κριντ.

Οι ασύλληπτες ομοιότητες

Ο Σταλόνε έγραψε τον Ρόκι μέσα σε μερικές εβδομάδες στα τέλη του 1975 και ένα χρόνο μετά η πρώτη ταινία βγήκε στους κινηματογράφους και έκανε μπαμ. Οι πρώτες (λογικές) προσεγγίσεις για την έμπνευση του Σταλόνε αφορούσαν έναν αγώνα που έγινε λίγους μήνες προηγουμένως (επανερχόμαστε), αλλά πέρασαν στο ντούκου. Το όνομα (Ρόκι) η καταγωγή (ιταλική) παρέπεμπαν περισσότερο στον Ρόκι Μαρσιάνο (θρυλικός μποξέρ των 30’ς). Ο θρίαμβος του απόλυτου αουτσάιντερ παρέπεμπε στον Ιρλανδό Τζέιμς Μπράντοκ, άλλο σπουδαίο πυγμάχο του μεσοπολέμου. Για τον Τσαρλς «Τσακ» Βέπνερ, ελαχίστως ή σπάνια γινόταν λόγος.

Μόλις στα 2011 έγινε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ο πραγματικός Ρόκι». Ο «Τσακ» ήταν ένας αξιόλογος πυγμάχος. Σκληρός, με φοβερές αντοχές στο ρινγκ. Μυήθηκε στο μποξ στον στρατό (καταδρομέας), εργάστηκε σαν μπράβος σε clubs, άρχισε να κάνει όνομα στον χώρο της πυγμαχίας και κάποια στιγμή έγινε επαγγελματίας. Το παρατσούκλι του ήταν «Bleeder». Aυτός που ματώνει, που αιμορραγεί. Αλλά ούτε τα πρησμένα μάτια, ούτε σκασμένα χείλη, ούτε οι σπασμένες μύτες και τα δεκάδες ράμματα σταματούσαν τον Βέπνερ. Έφτασε κάποια στιγμή να είναι το νούμερο 9 στην κατάταξη βαρέων βαρών.

geniki.jpg

Η μεγάλη μάχη

Τότε ήταν που πήρε εκείνη την απρόσμενη πρόταση. Να γίνει ο challenger του τίτλου. Να αγωνιστεί απέναντι στον Μοχάμεντ Άλι γα τον παγκόσμιο τίτλο. Ο Άλι είχε πάρει τη ζώνη μετά τον θρίαμβο στο Ζαΐρ απέναντι στον Φόρμαν. Πολλές οι εικασίες για την επιλογή του Βέπνερ από τον αρχιατζέντη και διοργανωτή αγώνων Ντον Κινγκ. Μία εξ αυτών (έγιναν αναφορές στο ντοκιμαντέρ και στην ταινία Τσακ του 2016) η προσπάθεια για αναμέτρηση των φυλών. Ο μαύρος αθλητής με τον λευκό (ο Βέπνερ ήταν ο μόνος λευκός στο top 10).

O νικητής θα έπαιρνε ένα εκατομμύριο και ο χαμένος 100 χιλιάδες. Τα προγνωστικά έλεγαν ότι ο Βέπνερ θα αντέξει τρεις γύρους. Στη συνέντευξη Τύπου ο Άλι εμφανίστηκε άνετος, ενώ οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν συνέχεια τον Βέπνερ αν είναι έτοιμος για αγώνα επιβίωσης. «Επιβίωσα στους καταδρομείς, επιβιώνω σε όλη μου τη ζωή, θα επιβιώσω και απέναντι στον Άλι». Ο Βέπνερ προπονείται κανονικά (για 4 χρόνια τα πρωινά εργαζόταν σε οικοδομές και το βράδυ έκανε τον μπάρμαν) στο βουνό. Στις 24 Μαρτίου 1975, ο αγώνας είναι τελικά απρόβλεπτος. Στον ένατο γύρο ο Βέπνερ (με λίγο δόλο αφού πριν τη γροθιά πάτησε τον αντίπαλό του) ρίχνει για μερικά δευτερόλεπτα στο καναβάτσο τον Άλι. Μόνο και μόνο τότε ο παγκόσμιος πρωταθλητής αντιλαμβάνεται ότι οι προβλέψεις του προπονητή του για ζόρικο αγώνα δεν ήταν υπερβολικές. Βαράει αγρίως, αλλά θα καταφέρει να ρίξει νοκ άουτ τον απίστευτο Βέπνερ μόλις 19 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του 15ου γύρου.

Δεν θα περάσουν ούτε δύο χρόνια, όταν ο Σιλβέστερ Σταλόνε θα παραλάβει το Όσκαρ για το Ρόκι1. Από τα χέρια του Μοχάμεντ Άλι. Αν αυτό δεν είναι άλλο ένα σημάδι ότι ο «Ιtalian Stalion» της ταινίας ήταν κόπια του Τσακ Βέπνερ τι να πούμε. Στην ταινία ο Απόλλο Κριντ (ο Καρλ Ουέδερς έφυγε προ ημερών από τη ζωή) δίνει την ευκαιρία σε ένα άσημο πυγμάχο να κερδίσει τον τίτλο. Ο λευκός, σκληρός Ρόκι είναι ο τυχερός πυγμάχος. Ο Απόλλο δεν το παίρνει σοβαρά, είναι χαλαρός μέχρι είρωνας στη συνέντευξη Τύπου. Ο Ρόκι μεταξύ σοβαρού και αστείου λέει πως θα αντέξει.

Ο Απόλλο προπονείται νορμάλ, ο Ρόκι ξεσκίζεται κτυπώντας μέχρι και κρέατα. Ο προπονητής του Απόλλο κάνει τηλεοπτικό σκάουτινγκ... Βλέπει κάτι στην αφοσίωση και στο αριστερό κροσέ του Ρόκι και ζητά από τον Απόλλο να είναι προσεκτικός. Δεν είναι, ο Ρόκι δεν καταλαβαίνει... Χριστό και αντέχει μέχρι τέλους. Ο Απόλλο απλά κερδίζει στα σημεία. Τι άλλη σύγκριση- απόδειξη χρειάζεται κάποιος για να δεχτεί ότι ο Ρόκι Μπαλμπόα ήταν βασικά ο Τσαρλς Τσακ Βέπνερ. Θέλετε άλλη μία. Ο Τσακ αντιμετώπισε σε αγώνα επίδειξης στα 1976 τον «Αντρέ τον Γίγαντα». Ο Ρόκι 3 ξεκινά με αγώνα επίδειξης του Μπαλμπόα απέναντι στον Χαλκ Χόγκαν. Και στην ταινία και στην πραγματικότητα ο παλαιστής παίρνει στα σοβαρά τον αγώνα και πέταξε τον πυγμάχο έξω από το ρινγκ.

wepner_ali.jpg

Παραδοχή μετά 40 χρόνια

Πάντως ο Σταλόνε άργησε πάρα πολύ να παραδεχτεί ότι «εμπνεύστηκε» τον Ρόκι από την αναμέτρηση Άλι Βέπνερ. Παρόλο που στα 1979 όταν γύρισε το Ρόκι 2 είχε προτείνει στον Βέπνερ να παίξει ένα ρόλο. Ο Τσακ είχε όμως πάρει την κατιούσα. Για 3-4 χρόνια, μετά τη μάχη με τον Άλι, δεν μπορούσε να διαχειριστεί χρήματα και δημοσιότητα. Το έτσουζε με το ποτό και έπαιρνε ναρκωτικά. Ήταν «φτιαγμένος» στην ακρόαση για τον ρόλο στο Ρόκι 2 και κόπηκε. Κάποια στιγμή μπήκε και πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Ήταν κρατούμενος στο σωφρονιστικό ίδρυμα που ο Σταλόνε γύρισε το 1987 την ταινία «Lock Up». Το 2003, σχεδον τρεις δεκαετίες από την έναρξη της ιστορίας, ο Τσακ Βέπνερ μήνυσε τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Ζητούσε χρήματα αφού ο «Σλάι» τον είχε χρησιμοποιήσει για να δημιουγήσει τον Ρόκι.

Τρία χρόνια έγινε εξωδικαστικός διακανονισμός, χωρίς να διαρρεύσουν ποσά. Κάποια στιγμή ο Σταλόνε έκανε τη δημόσια παραδοχή: «Εκείνη τη στιγμή που είδα τον Βέπνερ να γίνεται από αστείο - ήρωας, τη στιγμή που έριξε κάτω τον Άλι, μου ήρθε η έμπνευση, ήταν σαν ένας αρχαίος Έλληνας Θεός να έριξε αστραπή. Αν αυτός ο άτσαλος τύπος μπορεί να ρίξει στο καναβάτσο τον Μοχάμεντ Άλι, σκέψου τι μπορώ να κάνω εγώ. Αρχικά δεν σκέφτηκα να κάνω ταινία μποξ με τον Ρόκι, ήθελα μία ταινία προσωπικού θριάμβου. Όταν άρχισα να γράφω σενάριο, προσπάθησα να δημιουργήσω έναν ήρωα που θα λυτρωθεί. Προσπάθησα να γράψω ένα έργο με κεντρικό ήρωα γκάνγκστερ, κάουμποϊ, ηθοποιό. Αλλά κατέληξα στο ότι η καλύτερη έμπνευση είναι ο αγώνας του Βέπνερ». Και εγένετο Ρόκι Μπαλμπόα κατά παραδοχή Σταλόνε σχεδόν 40 χρόνια μετά την ταινία Ρόκι.

stalone_weppner.jpg

Wepner on screen

Υπάρχουν δύο ταινίες με χαμηλό μπάτζετ και λίγα έσοδα για τη ζωή του Βέπνερ. Και οι δύο ταινίες, ελάχιστα ξεφεύγουν από τα πραγματικά γεγονότα. To καταπληκτικό «Chuck» του 2016 με τον Λιβ Σράιμπερ στον ρόλο του πυγμάχου και ένα εξαιρετικό καστ. Ναόμι Ουάτς, Ρον Πέρλμαν, Ελίζαμπεθ Μος. Στα 2019 βγήκε το «Brawler». Καμία σύγκριση, αλλά με σημείο αναφοράς τη συμμετοχή του Μπαρτ Γιανγκ. Του ηθοποιού όπου ενσάρκωσε τον Πόλι, τον κουνιάδο του Ρόκι Μπαλμπόα.