Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν βύθισε τη Γαλλία σε πολιτική αταξία με τις πρόωρες εκλογές και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με μια δύσκολη απόφαση να βρει έναν πρωθυπουργό ικανό να χαράξει μια πορεία προς την ανάπτυξη.
Η αναγεννημένη γαλλική αριστερά, η οποία αναδείχθηκε νικητής-έκπληξη την Κυριακή, πιέζει για να κατεβάσει υποψήφιο. Το πρόβλημα είναι ότι τους λείπουν περισσότερες από 100 έδρες για να αποκτήσουν μόνοι τους την πλειοψηφία. Αν και ένας συνδυασμός με τους συμμάχους του Μακρόν θα μπορούσε να προσφέρει αρκετή υποστήριξη, οι διαιρέσεις είναι πικρές και βαθιές.
Μια συμφωνία με τους παραδοσιακούς Ρεπουμπλικάνους συντηρητικούς βρίσκεται επίσης στο τραπέζι.
Το απρόβλεπτο πολιτικό αδιέξοδο κινδυνεύει να βυθίσει στην αβεβαιότητα τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Η επιλογή πρωθυπουργού είναι ίσως η πιο σημαντική απόφαση στα τελευταία χρόνια της δεύτερης θητείας του Μακρόν.
Σύμφωνα με το γαλλικό σύνταγμα, ο ορισμός του πρωθυπουργού είναι προνόμιο του προέδρου, αλλά πρέπει να βρει ένα πρόσωπο που δεν θα είναι ευάλωτο σε μια πλειοψηφία των βουλευτών που θα ρίξει την κυβέρνηση με ψήφους δυσπιστίας, όπως μεταδίδει το Bloomberg.
Υπάρχουν πολλές πιθανότητες και όλες έχουν πλεονεκτήματα και αδυναμίες.
Οι βασικοί υποψήφιοι
Γκαμπριέλ Ατάλ
Παρά την επιστολή παραίτησής του, ο σημερινός πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ δεν έχει βγει από το παιχνίδι, αφού οδήγησε το κεντρώο μπλοκ του Μακρόν σε ένα ισχυρότερο του αναμενόμενου αποτέλεσμα σε μια εκστρατεία που χαρακτήρισε «καθήκον» του. Ο 35χρονος δήλωσε ότι η Γαλλία εισέρχεται σε μια περίοδο που απαιτεί μια ευρεία πολιτική προσφορά.
Ένα πλεονέκτημα για τον Ατάλ είναι ότι συγκαταλέγεται στους πιο δημοφιλείς πολιτικούς της χώρας. Ξεκίνησε επίσης την πολιτική του καριέρα στα αριστερά -όπως και ο Μακρόν- γεγονός που θεωρητικά θα μπορούσε να διευκολύνει την έναρξη διαλόγου με τους μετριοπαθείς του Νέου Λαϊκού Μετώπου.
Ο Ατάλ είναι επίσης μια βασική φιγούρα του «Μακρονισμού» που αποκηρύσσεται από όλες τις πλευρές της αριστεράς. Ακόμη και αν έχει επιδιώξει να πάρει κάποια απόσταση μεταξύ του εαυτού του και του προέδρου, θα δυσκολευτεί να εκπροσωπήσει την αλλαγή που ζήτησαν οι Γάλλοι ψηφοφόροι.
Ξαβιέ Μπερτράν
Ο Ξαβιέ Μπερτράν, ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος της βόρειας περιφέρειας Hauts-de-France, πρότεινε ότι θα μπορούσε να ηγηθεί μιας κυβέρνησης συνασπισμού.
Θα ήταν μια αιφνιδιαστική επιστροφή στην εξουσία για το κόμμα του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Αλλά ο Μακρόν έχει αρχίσει να τείνει προς αυτή την κατεύθυνση. Από τότε που έχασε την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο πριν από δύο χρόνια, ο απερχόμενος πρόεδρος στηρίζεται στην πραγματικότητα συχνά σε συντηρητικούς νομοθέτες για να περάσει τη νομοθεσία.
Παρόλα αυτά, μια συμμαχία με τους Ρεπουμπλικάνους δεν θα αρκούσε για να φτάσει ο Μακρόν στην πλειοψηφία. Άλλοι κεντρώοι της δεξιάς και της αριστεράς θα πρέπει επίσης να υποστηρίξουν μια υποψηφιότητα Μπερτράν.
Φρανσουά Ολάντ και Ραφαέλ Γκλυκσμάν
Ο Φρανσουά Ολάντ, ο προκάτοχος του Μακρόν στην προεδρία, επανήλθε δυναμικά στην πολιτική σκηνή σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές με μια επιτυχημένη προσπάθεια να διεκδικήσει μια έδρα στην Εθνοσυνέλευση.
Αλλά υπάρχουν και άλλοι που περιμένουν στα παρασκήνια της κεντροαριστεράς, συμπεριλαμβανομένου του Ραφαέλ Γκλυκσμάν, ο οποίος οδήγησε μια λίστα υποψηφίων σε ένα ισχυρό αποτέλεσμα στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίες προκάλεσαν την έκκληση του Μακρόν για την πρόωρη ψηφοφορία.
«Πρέπει να ξεκινήσουμε μια νέα εποχή που θα ενεργούμε σαν ενήλικες», δήλωσε ο Γκλυκσμάν το βράδυ της Κυριακής στη γαλλική τηλεόραση. «Θα χρειαστούμε συζήτηση και διάλογο».
Μαρίν Τοντελιέ
Οι Les Ecologistes είναι μια άλλη μετριοπαθής συνιστώσα του Νέου Λαϊκού Μετώπου, την οποία θα μπορούσε να επικαλεστεί ο Μακρόν. Όπως και οι πρώην Σοσιαλιστές, το περιβαλλοντικό κόμμα έχει το πλεονέκτημα ότι έχει ήδη σημειώσει κάποια απόσταση από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία της αριστερής ομάδας που ο Μακρόν έχει χτυπήσει ως “εξτρεμιστές”.
Η επικεφαλής του κόμματος Μαρίν Τοντελιέ δήλωσε ότι ο επόμενος πρωθυπουργός πρέπει να ευθυγραμμιστεί με το πρόγραμμα της Αριστεράς, ικανός να αποκαταστήσει την ηρεμία στη χώρα και να οικοδομήσει συναίνεση.
Πριν από την αιφνιδιαστική επικράτηση της Αριστεράς στην επαναληπτική ψηφοφορία της Κυριακής, η προοπτική ενός κοινοβουλίου χωρίς ψήφους είχε εγείρει το ερώτημα αν η Γαλλία θα μπορούσε να έχει μια απολιτική, τεχνοκρατική κυβέρνηση.
Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό και Φρανσουά Μπαϊρού
Η χώρα διαθέτει έναν βαθύ πάγκο από πολύ έμπειρους δημόσιους υπαλλήλους – κάποιοι έχουν σκεφτεί ακόμη και τον διοικητή της Τράπεζας της Γαλλίας Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό. Αλλά είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένας ελάχιστα γνωστός υπάλληλος έχει την επιρροή να γεφυρώσει τις πικρές πολιτικές διαιρέσεις.
Εάν απαιτείται μια πιο πολιτική προσωπικότητα, ο Μακρόν θα μπορούσε να απευθυνθεί στον σύμμαχό του Φρανσουά Μπαϊρού, στυλοβάτη της κεντρώας πολιτικής στη Γαλλία, ο οποίος έχει υποστηρίξει στο παρελθόν τόσο αριστερές όσο και δεξιές κυβερνήσεις.
Οι αριστεροί υποψήφιοι
Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο ηγέτης του κόμματος “Ανυπότακτη Γαλλία”, είναι ίσως η πιο ηχηρή και εξέχουσα προσωπικότητα της αριστεράς, αλλά και όλο και πιο αμφιλεγόμενη, ακόμη και στο ίδιο του το στρατόπεδο.
Αμέσως μετά τις προβολές το βράδυ της Κυριακής, βγήκε στην τηλεόραση για να θέσει υποψηφιότητα για την κυβέρνηση.
Ωστόσο, το από πάνω προς τα κάτω στυλ του και η επιθετική προσέγγισή του στο κοινοβούλιο έχουν ωθήσει ορισμένους να τον χαρακτηρίσουν “βάρος” για την αριστερά και αναδεικνύει τις προκλήσεις του στη συσπείρωση των μετριοπαθών.
Σε συνέντευξή του στο LCI αργά τη Δευτέρα, ο Μελανσόν ζήτησε να σταματήσουν οι διαμάχες στο εσωτερικό της αριστερής συμμαχίας, λέγοντας ότι τα κόμματα θα καταλήξουν σε έναν πιθανό υποψήφιο για πρωθυπουργό αυτή την εβδομάδα. Πρότεινε και άλλους πιθανούς υποψηφίους από το κόμμα του, συμπεριλαμβανομένων Μανουέλ Μπομπάρ, Ματιλντε Πανό και Κλεμάνς Γκετ.
Η επιλογή του Μελανσόν για πρωθυπουργό θα ήταν μια μεγάλη στροφή για τον Macron, ο οποίος κατηγόρησε τον υποστηρικτή της Παλαιστίνης για δήθεν αντισημιτικά σχόλια και τον αποκάλεσε ακραίο. Και ενώ οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές κέρδισαν έδρες για την Αριστερά σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές του 2022, το “France Unbowed” του Mélenchon ήταν επίπεδο, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη δυναμική του.
Στα λιγότερο διχαστικά πρόσωπα περιλαμβάνονται η Κλιμεντίν Οτέν, νομοθέτης που αποκλείστηκε από την ομάδα του Μελανσόν, και ο Φρανσουά Ρουφέν, νομοθέτης από τη γενέτειρα του Μακρόν στη βόρεια Γαλλία, ο οποίος εγκατέλειψε τη France Unbowed.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Το σοκ στην Γαλλία και η επόμενη ημέρα - «Καμπανάκι» για τα ομόλογα