Η Capital Economics εξηγεί ότι η άμεση ανησυχία είναι η Γαλλία, αλλά η πολιτική κρίση σε αυτή είναι εμβληματική των βασικών και αλληλένδετων- προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Το πρώτο, και πιο κρίσιμο, πρόβλημα είναι ότι η ανάπτυξη ήταν αναιμική σε όλες τις μεγάλες οικονομίες της περιοχής. Η Γερμανία έχει τις χειρότερες επιδόσεις της τα τελευταία χρόνια, η οικονομία της έχει σήμερα το ίδιο μέγεθος με αυτό που είχε το τέταρτο τρίμηνο του 2019. Με άλλα λόγια, είχε πέντε χρόνια χαμένης ανάπτυξης.
Η υπόλοιπη περιοχή δεν τα έχει πάει πολύ καλύτερα. Η οικονομία της Γαλλίας είναι μόλις 4,1% μεγαλύτερη από ότι ήταν το τελευταίο τρίμηνο του 2019, ενώ η οικονομία της Ιταλίας είναι μόλις 5,6% μεγαλύτερη. Το ΑΕΠ της Ισπανίας έχει αυξηθεί κατά 6,6% από τότε, αυτό έχει βοηθηθεί σε μεγάλο βαθμό από την εισροή μετανάστευσης που σήμαινε ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε μόλις κατά 2,9% κατά την ίδια περίοδο. Αντίθετα, η οικονομία των ΗΠΑ έχει αναπτυχθεί κατά 11,4%.
Η σχετική υποαπόδοση της Ευρώπης οφείλεται εν μέρει στις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης που ακολούθησε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτό οδήγησε σε επιδείνωση των όρων εμπορίου της περιοχής που εκδηλώθηκε με μεγάλη συμπίεση των πραγματικών εισοδημάτων και απώλεια της ανταγωνιστικότητας των ενεργοβόρων βιομηχανιών.
Τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά έγιναν επίσης πιο απρόθυμα να δαπανήσουν. Το ποσοστό αποταμίευσης των νοικοκυριών στην Ευρώπη είναι τώρα τρεις ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από ότι ήταν πριν από την πανδημία και αν και είναι δύσκολο να γίνει σύγκριση μεταξύ των περιφερειών, είναι εντυπωσιακό ότι το ποσοστό αποταμίευσης στις ΗΠΑ είναι τώρα χαμηλότερο από ό,τι ήταν το 2019.
Η δεύτερη μεγάλη πρόκληση της Ευρώπης είναι οι δημοσιονομικές ανισορροπίες. Η ανάγκη να περιοριστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα που ανέρχεται σήμερα σε περίπου 6% του ΑΕΠ αποτελεί τη ρίζα της τρέχουσας πολιτικής κρίσης στη Γαλλία. Η αδύναμη ανάπτυξη κάνει τη δουλειά πολύ πιο δύσκολη.
Η οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί φορολογικά έσοδα που διευκολύνουν τις κυβερνήσεις να χρηματοδοτούν τις δαπάνες, να εξυπηρετούν το χρέος και, όπου είναι απαραίτητο, να μειώνουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Το επακόλουθο είναι ότι η έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης τείνει να αποκαλύπτει κάθε είδους δημοσιονομικά προβλήματα. Αυτή είναι σήμερα η Γαλλία, αν και ο συνδυασμός χαμηλής ανάπτυξης και υψηλού χρέους σημαίνει ότι τα δημόσια οικονομικά της Ιταλίας βρίσκονται επίσης σε επισφαλή θέση.
Σε πλήρη αντίθεση, το πρόβλημα της Γερμανίας είναι η υπερβολικά αυστηρή δημοσιονομική πολιτική. Το λεγόμενο «φρένο χρέους» της μειώνει σημαντικά τα περιθώρια για ελλειμματικές δαπάνες, παρόλο που η επιβάρυνση του γερμανικού δημόσιου χρέους είναι χαμηλή. Με μια στάσιμη οικονομία, η Γερμανία θα ωφεληθεί από μια πιο χαλαρή δημοσιονομική πολιτική και δεδομένου ότι αυτό θα απορροφήσει σχεδόν σίγουρα εισαγωγές από άλλες χώρες, αυτό θα συμβάλει στη στήριξη της ανάπτυξης (και συνεπώς της δημοσιονομικής εξυγίανσης) στη Γαλλία και την Ιταλία.
Το τρίτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη είναι η πολιτική αδιαλλαξία. Οι προκλήσεις της Ευρώπης είναι σημαντικές, αλλά δεν είναι ανυπέρβλητες. Θα ήταν δυνατό να αναζωογονηθεί η ανάπτυξη μέσω μιας δέσμης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η δέσμευση για δημοσιονομική ορθότητα στη Γαλλία και την Ιταλία σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική χαλάρωση στη Γερμανία θα μείωνε τις ανησυχίες για τη βιωσιμότητα του χρέους και θα συνέβαλε σε μια πιο ισορροπημένη ευρωπαϊκή οικονομία.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα μπορούσαν να αναληφθούν από τις εθνικές κυβερνήσεις, αλλά θα μπορούσαν επίσης να συντονιστούν μέσω των Βρυξελλών. Ακόμα καλύτερα, θα μπορούσαν να συνοδευτούν από πιο θεμελιώδη βήματα για την εμβάθυνση της δημοσιονομικής ένωσης μέσω του κοινού δανεισμού της ΕΕ, καθώς και της τραπεζικής ένωσης και της ένωσης των κεφαλαιαγορών.
Χωρίς μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία και τη Γερμανία, το μέλλον της Ευρώπης θα είναι ένα μέλλον με πολύ χαμηλή ανάπτυξη, συνεχιζόμενες ανησυχίες για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα και μια φθίνουσα αίσθηση της θέσης της σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από τον ανταγωνισμό των υπερδυνάμεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: «Παζάρια» για τον έκτακτο φόρο στις τράπεζες που δύσκολα περνά