Ανακοίνωση της ΣΕΚ αναφέρει ότι την ώρα που η χώρα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα μιας πρωτοφανούς πανδημίας, οι επιχειρήσεις αναπνέουν με κυβερνητικό οξυγόνο και οι πολίτες βιώνουν την έξαρση του πληθωρισμού και της ακρίβειας, το τελευταίο πράγμα που έπρεπε να γίνει ήταν να επιβεβαιώσουν οι τράπεζες για ακόμα μια φορά την έλλειψη ανθρωποκεντρικής προσέγγισης.
«Δυστυχώς το θέμα δεν είναι καινούργιο, αλλά χρονολογείται. Από το καλοκαίρι του 2018 που φάνηκαν οι προθέσεις τους, εποφθαλμιούν πάνω σε μια συνεχή βάση τα λίγα ή πολλά λεφτά που έχουν στο πορτοφόλι τους οι πολίτες», σημειώνεται.
Για ακόμα μια φορά, προστίθεται, οι πολίτες βιώνουν στο πετσί τους τραπεζικές αυθαιρεσίες ενός απρόσωπου τραπεζικού συστήματος που έχει στόχο μόνο τη μεγιστοποίηση των κερδών και τίποτε άλλο.
Τα συμπεράσματα αυτά δεν είναι αυθαίρετα ούτε ανήκουν μόνο στη ΣΕΚ, προσθέτει η συντεχνία.
«Αποτελούν το απόσταγμα των συμπερασμάτων των συζητήσεων που έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν, (2019 και 2020), στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών στην οποία συζητήθηκε το θέμα των τραπεζικών χρεώσεων. Εκεί λέχθηκε από επώνυμα και επίσημα χείλη, (στην παρουσία εκπροσώπων των τραπεζών) πως, οι πολίτες είναι έρμαιο στα χέρια των τραπεζών που αποτελούν σκληρό μονοπώλιο με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την αγορά», συνεχίζει η ανακοίνωση της ΣΕΚ.
Η ΣΕΚ αναφέρει ότι ουδέποτε δαιμονοποίησε το κέρδος, πλην όμως δεν μπορεί να αποδεχτεί ούτε τις υπερβολές, ούτε τις ακρότητες, ούτε την τιμωρία των πολιτών μέσα από μια επιθετική τιμολογιακή πολιτική.
Ήδη, προστίθεται, για την εκ νέου προώθηση του ζητήματος ξανά στη Βουλή έγινε μια πρώτη παρέμβαση της ΣΕΚ προς την Επιτροπή Θεσμών της Βουλής, ενώ αυτή την ώρα λόγω των όσων προαναφέραμε καλούμε τις τράπεζες να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να αναστείλουν τις νέες χρεώσεις που προκάλεσαν την αντίδραση όχι μόνο των πολιτών αλλά και των επιχειρήσεων.
Η ΣΕΚ καλεί όλα τα θεσμικά όργανα της πολιτείας, (Κυβέρνηση, Βουλή, Κεντρική Τράπεζα, Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού), να παρέμβουν δυναμικά για να βάλουν φραγμό στην τραπεζική πλεονεξία που στερείται ανθρωπιάς και λογικής και ανατρέπει τη συνολική προσπάθεια για ανάκαμψη της οικονομίας και τη δημιουργία συνθηκών κοινωνικής συνοχής.