Οι αναγνώστες που πήραν στα χέρια τους, τους New York Times, είδαν για πρώτη φορά στο αριστερό «αυτί» (την πάνω αριστερή γωνία) του πρωτοσέλιδου τυπωμένη τη φράση «All the news that’s fit to print» (Όλες οι ειδήσεις που είναι κατάλληλες να τυπωθούν). Το μότο εμφανίστηκε χωρίς κάποιο άλλο σημείωμα, σχόλιο ή φανφάρες. Ήταν αρκετό για να αποτυπώσει όλη τη φιλοσοφία της ιστορικής εφημερίδας.
Αυτό συνέβη πριν από ακριβώς 127 χρόνια, στις 10 Φεβρουαρίου 1897. Αυτές οι 7 λέξεις εξακολουθούν να είναι από τις πλέον αναγνωρίσιμες στην παγκόσμια δημοσιογραφία. Όπως έχει γράψει στο BBC o Joseph Campbel, καθηγητής στη Σχολή Επικοινωνίας του American University στην Washington, πολλοί έχουν θαυμάσει τη φράση αυτή ως μία διαχρονική δήλωση σκοπού και ως «κραυγή» για την έντιμη δημοσιογραφία, ενώ άλλοι την έχουν χλευάσει ως υπερβολικά επιτηδευμένη και απίστευτα ασαφή.
Τι σημαίνει; Εσύ αποφασίζεις
Ακόμη και η ίδια η εφημερίδα στο πέρασμα των χρόνων δεν ήταν απολύτως συνεπής στην υιοθέτηση και την ερμηνεία αυτών των επτά λέξεων. Το 1901, στην 50ή επέτειο από την ίδρυσή της, αναφέρθηκε στο «All the news that’s fit to print» ως «παρακαταθήκη».
Αλλά ένα άρθρο των New York Times το 2001, για τον εορτασμό της 150ης επετείου της εφημερίδας, έλεγε για το μότο: «Τι ακριβώς σημαίνει; Εσείς αποφασίζετε».
Αλλά μην το πάρεις υπερβολικά σοβαρά
Κάποιοι πήραν το μότο υπερβολικά σοβαρά και κυριολεκτικά. Το 1960 ο Ράιτ Πάτμαν, βουλευτής των ΗΠΑ από το Τέξας, ζήτησε από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου να διερευνήσει εάν το «Όλες οι ειδήσεις που είναι κατάλληλες να τυπωθούν» ισοδυναμούσαν με ψευδή και παραπλανητική διαφήμιση.
«Σίγουρα αυτός ο αμφισβητούμενος ισχυρισμός έχει την τάση να κάνει το κοινό να πιστεύει, και μάλλον κάνει το κοινό να πιστεύει, ότι οι New York Times είναι ανώτεροι από άλλες εφημερίδες», έγραψε ο Πάτμαν. Η Επιτροπή Εμπορίου αρνήθηκε να διερευνήσει, λέγοντας: «Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν προφανώς αντικειμενικά πρότυπα με τα οποία μπορούμε να μετρήσουμε εάν οι «ειδήσεις» είναι ή όχι «κατάλληλες να τυπωθούν».
Η φωτεινή πινακίδα
Είναι ενδιαφέρον ότι το «leitmotif» της αμερικανικής δημοσιογραφίας είχε τις ρίζες του στο μάρκετινγκ και τη διαφήμιση. Oι 7 αυτές λέξεις εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε μια φωτεινή διαφημιστική πινακίδα πάνω από τη Madison Square της Νέας Υόρκης στις αρχές Οκτωβρίου 1896. Αυτό ήταν περίπου έξι εβδομάδες αφότου ο Adolph S Ochs εξαγόρασε τους New York Times στο πτωχευτικό δικαστήριο. Το μότο ήταν δικής του έμπνευσης.
Ο Ochs, πατριάρχης της οικογένειας που εξακολουθεί να εκδίδει την εφημερίδα, ήθελε να διαφοροποιήσει τους Times από τον κίτρινο Τύπο του William Hearst ή τα φύλλα του Joseph Pulitzer.
Ο διαγωνισμός των αναγνωστών
Στα τέλη Οκτωβρίου 1896 οι New Yorks Times ανακοίνωσαν ότι προσφέρουν 100 δολάρια σε όποιον αναγνώστη βρει μία φράση έως 10 λέξεων, που θα μπορούσε να αντανακλά καλύτερα τις αρχές και τα χαρακτηριστικά της εφημερίδας από το “All the news that’s fit to print”.
Ορισμένες από τις εκατοντάδες φράσεις που συγκεντρώθηκαν ήταν οι ακόλουθες:
“Full of meat, clean and neat”
“Cheerful, clean, with glossy sheen”
“As bright as a star and there you are”
“The people’s voice, the good choice”
“Yours neatly, sweetly and completely”
Μία επιτροπή από το προσωπικό της εφημερίδας περιόρισαν τη «συγκομιδή» στις 150 καλύτερες φράσεις και ο Richard W. Gilder, ανέλαβε να καταλήξει στους 4 φιναλίστ:
“Always decent; never dull”
“The news of the day; not the rubbish”
“A decent newspaper for decent people”
“All the world’s news, but not a School for Scandal”
Το τελευταιό μότο επελέγη ως το καλύτερο όλων και ο εμπνευστής του έλαβε τα 100 δολάρια. Αλλά η εφημερίδα αποφάσισε να παραμείνει στο “All the news that’s fit to print”, το οποίο και αποφάσισε να τυπώνει σταθερά στο πρωτοσέλιδό της λίγους μήνες αργότερα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποιο είναι το σπίτι που θα σπάσει τα κοντέρ