Σήµερα, βλέπουµε περισσότερες γυναίκες από ποτέ να ηγούνται σε πολιτική, επιχειρήσεις και επιστήµες. Θεωρείτε ότι έχει έρθει η ώρα να σταµατήσουµε να εστιάζουµε αποκλειστικά στις γυναίκες και να µιλήσουµε συνολικά για κοινωνική δικαιοσύνη ή η 8η Μαρτίου πρέπει να υπενθυµίζει ότι, παρά την πρόοδο, οι ανισότητες παραµένουν;
Η ερώτηση δηµιουργεί την ψευδαίσθηση ότι η ισότητα των φύλων έχει επιτευχθεί. Παρότι βλέπουµε περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις, οι ανισότητες παραµένουν έντονες.
Με βαθµολογία 60,9 στα 100, η Κύπρος κατατάσσεται 20ή στον ∆είκτη Ισότητας των Φύλων 2024, κάτω από τον µέσο όρο της ΕΕ (71,0). Ο τοµέας µε τη µεγαλύτερη ανισότητα είναι η εξουσία, µε τη χώρα να βρίσκεται στην προτελευταία θέση στην Ευρώπη: µόλις 14% γυναικεία εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο, 9% στα ∆ιοικητικά Συµβούλια µεγάλων εταιρειών, 15% στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Οι γυναίκες συνεχίζουν να επωµίζονται το µεγαλύτερο βάρος τής µη αµειβόµενης φροντίδας: 70% δηλώνουν ότι κάνουν καθηµερινά οικιακές εργασίες, ενώ 41% φροντίζουν παιδιά, ηλικιωµένους ή άτοµα µε αναπηρία – το 5ο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτές οι ανισότητες δεν είναι µόνο άδικες. Καθιστούν τις γυναίκες πιο ευάλωτες στη βία. Η οικονοµική εξάρτηση και η περιορισµένη εκπροσώπησή τους σε θέσεις εξουσίας διαιωνίζουν την έµφυλη κακοποίηση.
Η 8η Μαρτίου παραµένει κρίσιµη υπενθύµιση ότι η ισότητα δεν έχει επιτευχθεί. ∆εν µπορούµε να µιλάµε γενικά για «κοινωνική δικαιοσύνη» χωρίς να αντιµετωπίζουµε τις έµφυλες ανισότητες που κρατούν τις γυναίκες πίσω. Η µάχη για την ισότητα πρέπει να συνεχιστεί µέχρι η συµµετοχή των γυναικών σε όλους τους τοµείς να είναι πραγµατικά ισότιµη και η έµφυλη βία να µην είναι πλέον αποδεκτή πραγµατικότητα.
Ποιος είναι ο µεγαλύτερος µύθος για τις γυναίκες στον επαγγελµατικό χώρο που θα θέλατε να καταρριφθεί;
Υπάρχουν τόσοι µύθοι που δεν ξέρω από πού να αρχίσω!
• «Είναι πολύ συναισθηµατικές για να ηγηθούν» ή όταν είναι σίγουρες και αποφασιστικές θεωρούνται «υπερβολικά επιθετικές» ή «εγωίστριες».
• «Πρέπει να επιλέξουν ανάµεσα στην καριέρα και την οικογένεια».
• «∆εν υποστηρίζουν η µία την άλλη».
• «∆εν τα πάνε καλά µε τα νούµερα και την τεχνολογία».
Αυτοί οι µύθοι και πολλοί άλλοι, είναι βαθιά ριζωµένοι στην κοινωνία µας και παραµορφώνουν την πραγµατικότητα. Πάρα πολλές γυναίκες περιορίζονται από διακρίσεις, προκαταλήψεις, κοινωνικούς κανόνες και προσδοκίες και όλες αυτές οι πεποιθήσεις όχι µόνο υποβαθµίζουν τις ικανότητες και τη δυναµική τους, αλλά περιορίζουν και τις ευκαιρίες τους.
Αν µπορούσατε να δώσετε µία συµβουλή στις νέες γυναίκες που τώρα ξεκινούν την επαγγελµατική τους πορεία, ποια θα ήταν αυτή;
Να ξέρουν ότι είναι πολύ εύκολο για µια γυναίκα να νιώσει ότι δεν είναι αρκετή ή ότι υπάρχουν άλλοι και άλλες καλύτεροι/ες από αυτήν. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχουν ανήσυχο και ερευνητικό πνεύµα, να θέλουν να µαθαίνουν συνεχώς και να πιστεύουν στον εαυτό τους. Επίσης, να θυµούνται ότι η ανάπτυξή τους είναι µια συνεχής διαδικασία.
Μία σπουδαία γυναίκα που αποτελεί για εσάς πηγή έµπνευσης.
Καθηµερινές, άγνωστες γυναίκες που παρά τις αντιξοότητες, αγωνίζονται.
Who is Who
Πρόεδρος του Συµβουλίου του Πανεπιστηµίου Frederick. Υποστηρίζει θερµά θέµατα κοινωνικής δικαιοσύνης, και ειδικότερα θέµατα ισότητας των φύλων. Κατέχει πάνω από 20 χρόνια εµπειρίας σε ηγετικές θέσεις. Συµµετέχει σε διάφορες επιτροπές και φορείς. Μεταξύ άλλων, είναι Μέλος του Leadership Council του Κυπριακού ∆ικτύου Λύσεων για τη Βιώσιµη Ανάπτυξη του ΟΗΕ, Μέλος της Συµβουλευτικής Επιτροπής για την Πρόληψη και την Καταπολέµηση της Βίας στην Οικογένεια, Αντιπρόεδρος του Ιδρύµατος Zoe Vs War Violence, Αντιπρόεδρος του Οµίλου Φίλων Κωφών.
Διαβάστε επίσης: Η ανισότητα μετριάστηκε αλλά είναι εκεί