Στην Γιγού της επαρχίας Τσετζιάνγκ, στην ανατολική Κίνα -οιονεί πρωτεύουσα της μεταποιητικής βιομηχανίας του ασιατικού «γίγαντα», όπου μπορεί να βρει κανείς σχεδόν τα πάντα, από παιχνίδια και ψεύτικα φυτά, μέχρι ηλεκτρονικά «made in China»- οι περίπου 75.000 χονδρέμποροι περίμεναν χειρότερα.
Προεκλογικά, ο Ντόναλντ Τραμπ απειλούσε με δασμούς της τάξης του 60% στα εισαγόμενα στις ΗΠΑ κινεζικά προϊόντα.
Με την επάνοδό του στον Λευκό Οίκο ανακοίνωσε σε βάρος της Κίνας 10% δασμούς και προ ημερών τον διπλασιασμό τους (ενόσω επιβάλλει και αναιρεί δασμούς στο Μεξικό και στον Καναδά και απειλεί την ΕΕ).
Το 2024 το 17% των κινεζικών εξαγωγών στις ΗΠΑ προέρχονταν από την Γιγού, θεωρητικά αρκετό για να τη βάλει στην «πρώτη γραμμή» του εντεινόμενου εμπορικού πολέμου στην εποχή Τραμπ 2.0.
Όπως συμβαίνει ωστόσο με την Γιγού, μια πόλη-μείζονα εξαγωγικό κόμβο, γνωστή ως η μεγαλύτερη αγορά μικρών εμπορευμάτων παγκοσμίως, έτσι και συνολικά στην Κίνα τα περιθώρια ελιγμών είναι πλέον μεγαλύτερα συγκριτικά με την απαρχή του σύγχρονου σινο-αμερικανικού εμπορικού πολέμου, το 2018, επί της πρώτης προεδρίας Τραμπ.
Δεν έχει να κάνει μόνο με τα νέα αντίποινα, που ανακοίνωσε το Πεκίνο.
Το 2024 οι εκεί κινεζικές εξαγωγές αντιπροσώπευαν μόνο το 14% επί του συνόλου τους, σε σύγκριση με 21% που ήταν το 2021.
Έτερες χώρες, και δη οι αναπτυσσόμενες, αποτελούν νέο πρόσφορο πεδίο.
Στην Γιγού, για παράδειγμα, οι αγοραστές προέρχονται πλέον κυρίως από τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία, τη Ρωσία ή την Ινδική υποήπειρο.
«Με τον εμπορικό πόλεμο είναι πιο δύσκολο να βρεις νέους πελάτες στις ΗΠΑ, αλλά κάθε μέρα έχω νέους πελάτες από αναπτυσσόμενες χώρες», έλεγε στα τέλη Φεβρουαρίου στον ανταποκριτή της εφημερίδας Les Echos ένας τοπικός χονδρέμπορος.
Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι οι αμερικανικοί δασμοί δεν πλήττουν την οικονομική ανάπτυξη στην Κίνα.
Ρευστές ισορροπίες
Σύμφωνα με τους New York Times, οι εισαγωγές από τον Καναδά, το Μεξικό και την Κίνα αντιπροσωπεύουν από κοινού περισσότερο από το 40% όλων των εισαγωγών στις ΗΠΑ.
Συνολικά η δασμολογική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ -συχνά ενταγμένη στην διαπραγματευτική τακτική του για να εξασφαλίσει παραχωρήσεις σε διάφορους τομείς- θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Και δη στην αμερικανική.
Αναλυτές προειδοποιούν για τον κίνδυνο ανατροφοδότησης του πληθωρισμού στις ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, τονίζουν, η εγχώρια παραγωγή δεν μπορεί να αντικαταστήσει εν μία νυκτί, προϊόντα που προέρχονται από τον Καναδά, το Μεξικό ή την Κίνα.
Για τη δεύτερη οικονομία του πλανήτη, εν τω μεταξύ, τα διλήμματα επίσης περισσεύουν.
Οι δασμοί 10% που είχε ανακοινώσει αρχικά ο Τραμπ αναμενόταν να μειώσουν το κινεζικό ΑΕΠ κατά 0,5% το 2025, σύμφωνα με την Oxford Economics.
Ο διπλασιασμός τους αποτελεί μια επιπλέον πρόκληση για το Πεκίνο, που πάσχισε να τηρήσει -κατά το επίσημο αφήγημα- τον στόχο για ανάπτυξη 5% πέρυσι, ανακοινώνοντας μέτρα στήριξης την ύστατη στιγμή.
Παρ’ όλα αυτά παρέμεινε σε χαμηλό τριών δεκαετιών.
Καθώς ο εμπορικός πόλεμος «θερμαίνεται» με τις ΗΠΑ, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ ετοιμάζεται να αποκαλύψει σχέδιο τόνωσης της οικονομίας, ανέφερε το Bloomberg, παραμονές του 14ου Εθνικού Λαϊκού Συνεδρίου της Κίνας -ανώτατου νομοθετικού σώματος της χώρας- που πραγματοποιεί την ετήσια σύνοδό του από τις 5 έως τις 11 Μαρτίου.
Δεδομένου ότι οι αμερικανικοί δασμοί αναμένεται να επιβραδύνουν τους ρυθμούς εξαγωγών της Κίνας, ως βασική προτεραιότητα ανάγεται η περαιτέρω ενίσχυση της αναιμικής εγχώριας κατανάλωσης.
Αποτελεί ένα δύσκολο «στοίχημα» εν μέσω αποπληθωρισμού, κρίσης στην αγορά ακινήτων και, τώρα, ενός εντεινόμενου εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ.
Ρίχνοντας στη «μάχη» όλα τα «όπλα»
Κατά τα λοιπά, η Κίνα έχει τα «ηνία» στην παραγωγή και εκμετάλλευση σπάνιων γαιών.
Από τη «φαρέτρα» του το Πεκίνο έβγαλε μόλις πρόσφατα το DeepSeek: την κινεζική ανταπάντηση στην τεχνητή νοημοσύνη, που θα αρχίσει να αυξάνει τη δυνητική ανάπτυξη της Κίνας έως το 2026, σύμφωνα με την Goldman Sachs.
Με το βλέμμα εστιασμένο δε στην άμεση τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, ο πρόεδρος Σι άνοιξε ξανά τις «αγκάλες» του ΚΚΚ στους Κινέζους τεχνολογικούς κροίσους, όπως στον (εξαφανισμένο μέχρι πρότινος) Τζακ Μα της Alibaba, τους οποίους αντιμετώπισε κατά την περασμένη τετραετία ως απειλή.
Μακροπρόθεσμα, εν τω μεταξύ, το Πεκίνο δείχνει να επενδύει στη διχαστική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ απέναντι σε μακροχρόνιους εταίρους και συμμάχους των ΗΠΑ.
Το μήνυμα του Αμερικανού προέδρου στους συμμάχους της Αμερικής στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού δεν διαφέρει κατά πολύ από αυτό που στέλνει, μέσω του ουκρανικού, στην Ευρώπη.
Τους καλεί να αυξήσουν τις δαπάνες για την άμυνά τους, ενόσω οι ΗΠΑ προετοιμάζονται ακόμη και για πόλεμο στο μέλλον με την Κίνα και ο Τραμπ επιδιώκει σε αυτή τη φάση -ματαίως κατά πολλούς αναλυτές- να σπάσει τον στρατηγικό άξονα μεταξύ της Μόσχας και του Πεκίνου.
Πολλές χώρες ωστόσο στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό οικονομικά από το εμπόριο με την Κίνα και παρακολουθούν με προσοχή και προβληματισμό το ρήγμα που προκαλεί ο Τραμπ στις ευρωατλαντικές σχέσεις και στη «βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη», που αποτελούσε μεταπολεμικά γνώμονα για τη Δύση.
Αυτά, ενώ η στρατιωτική ισχύς της Κίνας έχει αυξηθεί αλματωδώς τα τελευταία χρόνια.
Πιο πρόσφατο δείγμα αποτελούν οι ναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά που πραγματοποίησε στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, της Ταϊβάν και του Βιετνάμ.
Κατά τον Σου Τζου-γιουν του Ινστιτούτου Ερευνών Εθνικής Άμυνας της Ταϊβάν, το μήνυμα προς τα κράτη του Ειρηνικού ότι «το μέλλον τους έγκειται στο να διευκολύνουν το Πεκίνο».
Πηγή: ot.gr
Διαβάστε επίσης: Ρωσία: Γιατί είναι πιθανό να αντιμετωπίσει υψηλότερο δημοσιονομικό έλλειμμα το 2025