Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για την προστασία του περιβάλλοντος, στοχεύοντας να γίνει παγκόσμιο πρότυπο βιωσιμότητας μέχρι το 2050. Ωστόσο, οι ενδιάμεσοι στόχοι για το 2025 φαίνεται να μην υλοποιούνται για τα περισσότερα κράτη-μέλη. Από τη διαχείριση απορριμμάτων, έως τη μείωση των εκπομπών CO2, η πρόοδος κρίνεται ανεπαρκής σε πολλούς τομείς.
Ακολουθούν οι πέντε βασικοί πράσινοι στόχοι που, σύμφωνα με το Politico, η Ε.Ε. κινδυνεύει να μην πετύχει φέτος:
1. Κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα
Η Ε.Ε. απαιτεί από την 1η Ιανουαρίου 2025 τη χωριστή συλλογή ρούχων και υφασμάτων από τα υπόλοιπα απορρίμματα. Παρόλο που η οδηγία εφαρμόζεται σε ορισμένες χώρες, στοιχεία από τον Μαΐου 2024 δείχνουν ότι μόνο 11 κράτη-μέλη διαθέτουν υποχρεωτικά συστήματα συλλογής, ενώ 14 έχουν υιοθετήσει εθελοντικές πρωτοβουλίες.
Στο ίδιο πνεύμα μείωσης των απορριμμάτων στην βιομηχανία της μόδας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επίσης απαγορεύσει την καταστροφή απούλητων ρούχων και υποδημάτων. Ωστόσο, η εν λόγω απόφαση οδηγεί σε νέες προκλήσεις. Έρευνα αποκάλυψε ότι η Ρουμανία έχει μετατραπεί σε «χωματερή» για απορριφθέντα ρούχα από την Ε.Ε., με τόνους δωρισμένων ειδών να καταλήγουν στα σκουπίδια.
2. Ανακύκλωση
Η νομοθεσία της Ε.Ε. για τα απορρίμματα θέτει ως στόχο την ανακύκλωση ή επαναχρησιμοποίηση του 55% των δημοτικών αποβλήτων μέχρι το 2025. Επιπλέον, απαιτείται η ανακύκλωση του 65% των συσκευασιών και των ηλεκτρονικών ειδών.
Ωστόσο, τα τελευταία επίσημα δεδομένα είναι από το 2022, καθιστώντας δύσκολη την αξιολόγηση της προόδου. Παρ’ όλα αυτά, η Κομισιόν προειδοποίησε το 2023 ότι τα περισσότερα κράτη πιθανόν να μην πετύχουν τους στόχους. Μόνο η Γερμανία, η Αυστρία, η Σλοβενία και η Ολλανδία φαίνεται να βρίσκονται εντός στόχου για τα δημοτικά απόβλητα.
3. Πλαστικά
Οι κανόνες της Ε.Ε. απαιτούν από τα κράτη-μέλη τη συλλογή του 77% των πλαστικών φιαλών μιας χρήσης που τοποθετούνται στην αγορά, καθώς και την παραγωγή νέων φιαλών με τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό.
Ενώ τα επίσημα δεδομένα για τις φιάλες δεν είναι διαθέσιμα, κράτη που εφαρμόζουν συστήματα επιστροφής χρημάτων, όπως η Σλοβακία, έχουν συλλεκτικά ποσοστά άνω του 80%.
4. Προστασία του φυσικού πλούτου
Οι στόχοι για τη διατήρηση της φύσης είναι κυρίως για το 2030, αλλά υπάρχουν δεσμεύσεις και για το 2025. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όφειλε να διατηρήσει τα επίπεδα «δεξαμενών άνθρακα» (όπως δάση, λίμνες και ποτάμια) μεταξύ 2021-2025. Παρά τις νομοθετικές προσπάθειες, οι δεξαμενές αυτές μειώνονται, ενώ οι χρηματοδοτήσεις για τη βιοποικιλότητα παραμένουν στα εκατομμύρια, μακριά από τα 20 δισ. δολάρια που υποσχέθηκε η Ε.Ε. στην COP15.
5. Εκπομπές CO2 στα αυτοκίνητα
Ο τομέας των μεταφορών αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ρυπαντές. Η Ε.Ε. απαιτεί από τους κατασκευαστές αυτοκινήτων τη μείωση των εκπομπών CO2 κατά 15% σε σχέση με το 2021.
Σύμφωνα με στοιχεία του 2024, οι περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες φαίνεται να είναι εντός στόχου χάρη στις πωλήσεις ηλεκτρικών και υβριδικών οχημάτων. Ωστόσο, το πρόστιμο για όσους δεν συμμορφώνονται με τους νέους κανόνες ανέρχεται στα 95 ευρώ ανά επιπλέον γραμμάριο CO2, γεγονός που ασκεί πίεση στον κλάδο.
Παρά τις φιλόδοξες νομοθεσίες, η Ε.Ε. αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της για το 2025. Η έλλειψη επαρκών υποδομών, η καθυστέρηση στις χρηματοδοτήσεις και η διαφοροποίηση των εθνικών στρατηγικών υπονομεύουν τη συνολική πρόοδο.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Κίνα: Μειώθηκε κι άλλο ο πληθωρισμός τροφοδοτώντας φόβους για αποπληθωρισμό